Mesto za sve ljubitelje čuvene Beskrajne priče

U Minhenu se danas u turističkim vodičima preporučuje i mesto na kojem se nalazi većina rekvizita, maketa i modela korišćenih u filmu

Kako su muzeji posvećeni detinjstvu i sećanjima sve popularniji, onda je i priča o postavci koja krasi Minhen verovatno dopasti svima onima koji su rođeni osamdesetih godina 20. veka i pamte čuveni nemački film „Beskrajna priča“ poznat i kao „The Neverending story“. Reč je o delimično iskorišćenoj adaptaciji knjige, a filmu koji je proistekao iz zapadnonemačke filmske industrijske mašinerije, i još se i danas smatra najskupljim filmskim ostvarenjem snimljenim van SAD-a i SSSR-a tokom ’80-ih godina prošlog veka.

Za one koji još uvek pokušavaju da se sete nekog od detalja iz filma trebalo bi da pokušaju kroz muziku, jer je saudtrek za film, između ostalih radio i slavni disko mag Đorđo Moroder zajedno sa članom nemačkog džez benda Pasport, a uz vokalnu pomoć Limal-a (pevača sastava Kajagugu) i Bet Anderson. Pesma je bila slavni elektro-pop singl i glavna stvar u diskotekama tokom 1984. kada je film izašao.

Čuvena “Beskrajna priča” ponovo pred mladim čitaocima

Film Beskrajna priča gotovo je u potpunosti snimljen u Nemačkoj, a svega nekoliko scena urađeno je u Vankuveru i u Španiji, stoga se ovaj dečji film smatra najskupljim snimljenim do tada u Nemačkoj.

U Minhenu se danas u turističkim vodičima preporučuje i mesto na kojem se nalazi većina rekvizita, maketa i modela korišćenih u filmu, pa se zainteresovani mogu uputiti alejom sećanja na detinjstvo.

Michael Ende je tvorac romana prema kojem je samo delimično snimljena priča pa je imao mnogo toga protiv ove adaptacije i tužio produkciju, ipak, nije imao sreće – film je snimljen a on je izgubio na sudu!