Autor: Katarina Đorđević
U periodu od 2002. do 2015. godine broj dece rođene u Srbiji smanjio se za nešto više od deset procenata. Demografi ističu da se od 2002. do 2006. godišnje rađalo oko 72.000 dece, a od te godine broj beba počinje lagano i kontinuirano opada, da bi u 2016. dostigao istorijski minimum – te godine rođeno je svega 64.734 novorođenčeta. Iako sve analize govore da je potvrda o maminom višem stepenu akademskog obrazovanja obrnuto srazmerna broju dečjih soba u stanu, demografi od 2008. godine primećuju zanimljiv trend – žene sa visokim obrazovanjem počinju da rađaju više dece, znatno više nego žene sa srednjom školom, a stopa njihovog ukupnog rađanja približava se vrednosti stopa ukupnog fertiliteta žena sa osnovnom školom.
„Kada smo analizirali rezultate poslednjeg popisa stanovništva došli smo do zaključka da najveći broj žena koje nemaju decu živi u gradu, ima visoko ili više obrazovanje i stalni posao. Najviše dece imaju majke sa (ne)završenom osnovnom školom, a najmanje dece rađaju fakultetski obrazovane žene”, ističe dr Mirjana Rašević, direktorka Centra za demografska istraživanja Instituta društvenih nauka.
„I ovaj popis stanovništva pokazao je da Romkinje, Albanke i Muslimanke rađaju najviše dece. Međutim, u poslednjih deset godina primećujemo zanimljiv trend – fakultetski obrazovane žene odlučuju se za rađanje više dece, znatno više nego žene sa srednjom školom.”
Na primeru šest evropskih zemalja – Austrije, Grčke, Mađarske, Rumunije, Slovenije i Švajcarske – potvrđeno je da je uticaj nivoa obrazovanja na nivo nataliteta daleko jači nego uticaj zanimanja i položaja u zanimanju. Osim toga, obrazovanje je povezano i sa brojnim neposrednim uzrocima fertiliteta, kao što su godine stupanja u brak, kontrola rađanja i broj dece u porodici.
„Kod žena sa osnovnom školom broj rođene dece se linearno smanjuje, tako da je u 2015. iznosio svega 37 odsto živorođene dece iz 2002. godine. U periodu od 2002. do 2015. broj dece koju su rodile majke sa srednjom školom opao je za 20 procenata. S druge strane, kod najviše obrazovane kategorije žena, promene u broju rođene dece potpuno su drugačije. Naime, od 2002. do 2005. godine broj živorođene dece se ne menja i nalazi se na nivou nešto nižem od 10.000 godišnje. Međutim, od 2005. godine broj živorođenja od majki sa fakultetom počinje linearno da se povećava, tako da je u 2015. bio čak 2,3 puta viši u odnosu na 2002. godinu”, objašnjava naša sagovornica i dodaje da se slične tendencije primećuju i u regionu i u celoj Evropskoj uniji.
Tumačeći uzroke ove zanimljive pojave, dr Mirjana Rašević kaže da fakultetski obrazovane žene imaju više novca, što u velikoj meri olakšava proširenje porodice i podizanje dece, ali i više mogućnosti za pregovore za sopstvenim partnerom oko podele roditeljskih obaveza.
„Naša je pretpostavka da su se žene sa fakultetom izborile za emancipaciju u sopstvenom domu, jer su u boljoj pregovaračkoj poziciji u odnosu na žene sa srednjom školom, koje su često nezaposlene ili imaju niža primanja. Sva istraživanja govore da se najviše dece rađa u skandinavskim zemljama u kojima je postignut najviši stepen rodne ravnopravnosti, a najmanje u mediteranskim zemljama u kojima caruje patrijarhat. Logično je pretpostaviti da su se visoko obrazovane žene dogovorile sa partnerom oko podele obaveza”, navodi naša sagovornica.
Dr Mirjana Rašević primećuje da sve žene, bez obzira na stepen obrazovanja, odlažu rađanje za kasnije godine života, ali da postoje razlike među ženama različitog obrazovnog nivoa kad je o rađanju do 30. godine života reč. Tako su žene bez škole u 2015. rodile 2,59 dece do 30 godine, žene sa osnovnom školom 1,38 dece, žene sa srednjom školom 0,84 deteta, a žene sa fakultetom 0,57 dece.
Izvor: Politika